ആഹാരമോ പാനീയങ്ങളോ രണ്ടും കൂടിയോ നിശ്ചിത കാലത്തേക്ക് സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരം ഒഴിവാക്കുന്നതിനെയാണ് ഉപവാസവ്രതം എന്ന് പറയുന്നത്. സംസ്കൃതത്തില്‍ വ്രതം എന്നാല്‍ നിശ്ചയം-തീരുമാനം എന്നും ഉപവാസം എന്ന ദൈവ സമീപം എന്നുമാണര്‍ത്ഥം. ഉപവാസം പൂര്‍ണ്ണമായോ ഭാഗികമോ ആകാം. ദീര്‍ഘകാലത്തേക്കോ ഇടവിട്ടുള്ള കാലയളവുകളിലേക്കോ ആകാം. ആരോഗ്യ പാലനത്തിനുള്ള ഒരു പ്രധാന ചികിത്സയാണ് ഉപവാസം. ഉപവാസത്തില്‍ മാനസികമായ തയ്യാറെടുപ്പ് ഒരു പ്രധാന മുന്നുപാധിയാണ്. പ്രഗത്ഭനായ ഒരു പ്രകൃതി ചികിത്സകന്‍റെ മേല്‍‌നോട്ടത്തില്‍ മാത്രമേ നീണ്ടു നിക്കുന്ന ഉപവാസം അനുഷ്ഠിക്കാന്‍ പാടുള്ളൂ.
രോഗിയുടെ പ്രായം, രോഗത്തിന്‍റെ സ്വഭാവം, നേരത്തെ ഉപയോഗിച്ച മരുന്നുകളുടെ അളവും തരവും എന്നിവയെ ആശ്രയിച്ചാണ് ഉപവാസകാലത്തിന്‍റെ ദൈര്‍ഘ്യം തീരുമാനിക്കുന്നത്. രണ്ടോ മൂന്നോ നാളത്തേക്കുള്ള ഹ്രസ്വ ഉപവാസങ്ങള്‍ പരമ്പരയായി അനുഷ്ഠിക്കുന്നതായിരിക്കും ചിലപ്പോള്‍ അഭികാമ്യം. തുടര്‍ന്ന് ഉപവാസകാലം ഒരു ദിവസം വീതമോ മറ്റോ കൂട്ടി കൊണ്ടു വരാവുന്നതാണ്. വിദഗ്ദ്ധ മേല്‍‌നോട്ടത്തിലും വിശ്രമത്തിലുമാണെങ്കില്‍ ഉപവസിക്കുന്ന രോഗിക്ക് യാതൊരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാവുകയില്ല. വെള്ളം, പഴവസ്തുക്കള്‍, പച്ചക്കറിസത്തുകള്‍ എന്നിവ കഴിച്ചു കൊണ്ടും ഉപവസിക്കാവുന്നതാണ്. ഉത്തമവും സുരക്ഷിതതവും ഏറ്റവും ഫലപ്രദവുമായ രീതി നാരങ്ങാനീര് ഉപയോഗിച്ചുള്ളതാണ്. ശരീരത്തില്‍ കുമിഞ്ഞുകൂടിയ പാഴ്വസ്തുക്കള്‍ വന്‍‌തോതില്‍ ഉപവാസ സമയത്ത് കത്തിച്ചും വിസര്‍ജ്ജിച്ചും നീക്കം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. ക്ഷാര സ്വഭാവമുള്ള നീരുകള്‍ കഴിക്കുന്നതിലൂടെ ഈ ശുദ്ധീകരണ പ്രക്രിയയെ ത്വരിതപ്പെടുത്താന്‍ കഴിയും. ഈ നീരുകളിലുള്ള പഞ്ചസാരകള്‍ ഹൃദയത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്തും. അതിനാലാണ് ഇത്തരം ഉപവാസം ഉത്തമമാണെന്ന് പറയുന്നത്. ഇതിനുവേണ്ടി തയ്യാറാക്കപ്പെടുന്ന നീരുകള്‍ കുടിക്കുന്നതിന് തൊട്ടുമുമ്പ് മാത്രം തയ്യാറാക്കണം. ടിന്നിലടച്ചതോ തണുപ്പിച്ചതോ ആയവ ഉപയോഗിക്കരുത്. ഉപവാസാരംഭത്തിന് മുമ്പ് വയറിളക്കി ശുദ്ധീകരിച്ചിരിക്കണമെന്നത് ഒരു മുന്നുപാധിയാണ്. വായുകോപം, ശരീരത്തില്‍ ബാക്കി നില്‍ക്കാനിടയുള്ള മാലിന്യങ്ങളുടെ ജീര്‍ണനം തുടങ്ങിയ പ്രശ്നങ്ങളില്‍ നിന്ന് ഇതിലൂടെ ഉപവസിക്കുന്ന ആള്‍ക്ക് വിട്ടുനില്‍ക്കാന്‍ കഴിയും. ഉപവാസ കാലത്ത് ഒന്നിടവിട്ട ദിവസങ്ങളില്‍ വയറിളക്കണം. ഏതാണ്ട് ആറു മുതല്‍ എട്ട് വരെ ഗ്ലാസ് ദ്രവങ്ങള്‍ കഴിക്കണം. കുമിഞ്ഞു കൂടിയ വിഷ വസ്തുക്കളുടെ പുറന്തള്ളല്‍ പ്രക്രിയക്ക് ഏറെ ഊര്‍ജ്ജം ചെലവാക്കപ്പെടും. അതിനാല്‍ ഉപവാസകാലത്ത് രോഗിക്ക് കായിക വിശ്രമവും ശാന്തിയും അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.
ഉപവാസത്തിന്റെ വിജയം അതിന്‍റെ അവസാനിപ്പിക്കലിലാണ്. അതിനുള്ള നിയമങ്ങള്‍ ഇവയാണ്; അമിതാഹാരം കഴിക്കരുത്, സാവകാശം നന്നായി ചവച്ചരച്ച് തിന്നുക, സാധാരണ ഭക്ഷണ രീതിയിലേക്ക് തിരിച്ചുവരാന്‍ പല ദിവസങ്ങള്‍ എടുക്കുക.
ഉപവാസത്തിന്റെ നേട്ടങ്ങളും ശരീര ധര്‍മ്മപരമായ പ്രതിഫലനങ്ങളുംപുരാതന കാലം മുതല്‍ ഇന്നുവരെ മിത സംസ്കാര ധാരകളിലെയും ഭിഷഗ്വരന്‍മാാര്‍ വിവിധതരം രോഗാവസ്ഥകള്‍ക്കുള്ള ചികിത്സയായി നിര്‍‌ദ്ദേശിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആദ്യകാല നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ പഠന വിധേയമാക്കിയത് ശാസ്ത്രീയ രീതിയില്ലെങ്കിലും ഉപവാസത്തെ ഒരു ചികിത്സാ രീതിയായി അവ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നുണ്ട്. ആദ്യകാല നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ മൃഗങ്ങളുടെ പെരുമാറ്റങ്ങളെ ആസ്പദമായിയുള്ളവയായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ഇന്ന് അവ ശരീര ധര്‍മ്മത്തെ ആസ്പദമാക്കിയുള്ളവയാണ്.
ഉപവാസത്തിന്റെ ശരീരധര്‍മ്മപരമായ ഫലങ്ങള്‍ ഇനി പറയുന്നു.
പ്ലാസ്മ ഗ്ലൂക്കോസിന്‍റെയും ഇന്‍സുലിന്‍ സാന്ദ്രതയുടെയും അളവ് കുറയത്തക്ക വിധത്തില്‍ ഇന്‍സുലിന്‍ സംവേദനം വര്‍ദ്ധിക്കുന്നു. മെച്ചപ്പെട്ട ഗ്ലൂക്കോസ് ടോളറന്‍സ്, കുറഞ്ഞ ഓക്സീകരണ സമ്മര്‍ദ്ദം (മാംസ്യം, കൊഴുപ്പ്, ഡിഎന്‍എ എന്നിവയുടെ ഓക്സീകരണം കുറയുന്നതുമൂലം); താപം, ഉപാപചയ സമ്മര്‍ദ്ദങ്ങള്‍ എന്നിവയുടെ കുറവ്, പ്രതിരോധശേഷി മെച്ചപ്പെടല്‍ കലോറി നിയന്ത്രണം അഥവാ ഇടവിട്ടുള്ള ഉപവാസം കോശ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെ നന്നായി ബാധിക്കുന്നുണ്ട്. കൊഴുപ്പിന്‍റെയും ഭാരത്തിന്‍റെയും പ്രകടമായ കുറയല്‍ മൂലം രക്ത പര്യാപ്ത വ്യവസ്ഥകളുടെ ആരോഗ്യം മെച്ചപ്പെടുകയും ഹൃദ്രോഹ സാദ്ധ്യത കുറയുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതിനു പുറമെ കരളിന്‍റെ ജോലി ഭാരം കുറയുന്നു.
No comments:
Post a Comment